Owszem praca czyni wolnym z tego względu gdyż uniezależnia człowieka od człowieka,ponoszenia płacenia rachunków,daje możliwość swobodnego wyboru w kwestii zakupów,pomaga w godnym i dobrym życiu,oraz utrzymaniu rodziny,jest też nie zbędnym czynnikiem rozwojowym człowieka jak i kulturowym.Daje możliwość zadbania o swą przyszłość na starość i wyrobienia sobie lat pracy,pozwala to na finansowe utrzymywanie swych składek uiszczanych na kontach emerytalnych itd.
A jak to będziemy czynić,robić w wieku przed emerytalnym,jest to tylko od nas uzależnione by mieć spokojną,dostatnią swą starość.

No, nie zawsze jest tak różowo - człowiek jest panem siebie, a z drugiej strony żyje w pewnym kontekście, dziedziczy pewną sytuację i czasem niewiele może zrobić - pracuje z przymusu, w pracy której nie lubi, za pieniądze za pomocą których ledwie wiąże koniec z końcem. Taka praca umniejsza i niewoli, wtedy praca ma człowieka, a nie człowiek - pracę.

Często jednak jest wybór, pole manewru i to, co tu akcentujesz (co jest bardzo ważne), to to, że praca służy człowiekowi, jest dla niego sprawdzianem, wyrazem samego siebie i inwestycją. Czasem ludzie zapominają o tym, że ona jest dla nich i gubią w tym życie, tracąc bardzo wiele i nie wiedząc, jak wyjść...

Masz racje lecz nadal jesteśmy ludźmi i mamy swój rozum,możliwości w podejmowaniu decyzji,sami zgadzamy na takie traktowanie w pracy czy jej zupełnie oddajemy nie uzyskując nić w zamian.
To tylko i wyłącznie nasza decyzja to my jesteśmy jednostką decydującą o nas naszych wyborach.

Gdyby człowiek posiadał zdolność korzystania z przywileju wolnej woli w każdej życiowej sytuacji świat mógłby być idealny. Praca, choćby nie ta wymarzona, daje przecież poczucie celowości naszych działań. Czy nam się podoba, czy nie bardzo, to do niej chodzimy bez względu na nasze nastawienie, w jakiś sposób dbamy o stanowisko, relacje z ludźmi.
Kiedy się trafi długi czas bez pracy to widać, że z początku jesteśmy nawet zadowoleni z takiej zmiany, ale coraz szybciej dzień traci jakiś zarys. Umawiamy się ze sobą, że wykożystamy ten wolny czas na wszystko to, co odkładaliśmy do tej pory, z czego musieliśmy rezygnować. 
Praktyka jednak pokazuje, że samodzielnie decydując o sobie, bez przymusu podporządkowywania się oczekiwaniom innych - przełożonych, pracodawców czy też prawu obligującego do prowadzenia działalności zarobkowej w określony sposób - zatraca się w nas zainteresowanie tymi naszymi sprawami.
Dużo większą motywację mamy, gdy mając pracę stanowiącą źródło dochodu jednak mobilizujemy się do zrobienia czegoś poza pracą. Zyskujemy satysfakcję, że pomimo napiętego dnia udaje nam się zrobić coś więcej.
Dodatkowy plus pracy to "chcenie". Człowiek pracujący bardziej zdecydowanie pokazuje, że chce czegoś, że ma cel. Cele są osiągane, ulegają zmianie, są zastępowane innymi.

Praca obecnie to dla niektórych cos nieosiagalnego bez znajomosci ciezko pracodawcy zwłaszcza prywatni płaca grosze i wykorzystuja ludzi jak moga umowa na dłuzszy okres graniczy z cudem lub 6 w lotto teraz tydzien to norma i nowa umowa lub umowa zlecenie .Praca nie czyni wolnym raczej człowiek zestresowany czy nie zwolnia z dnia na dzien ludzie sie staraja i co z tego maja niewiele kasy i kupe nerwów

W obecnym czasie trudno utrzymać i znaleźć dobra prace,bo jesteśmy uzależnieni od pracodawców jacy szukają i wykorzystują każda nadająca się okazje,by mieć więcej dla siebie,ominąć obciążenia fiskusowe,a jest to ze szkoda dla nas.